Ikonostas w cerkwi greckokatolickiej w Górowie Iławeckim, powstawał w latach1983-1984. Styl, jaki przypisuje się jemu to najnowsza sztuka ortodoksji. Nietypowe rozwiązanie artystyczne Nowosielskiego formą ikonostasu nawiązuje do południowowschodnich korzeni. Jest to ikonostas w formie niewysokiej przegrody. Na murowanym, ceglanym cokole postawiono drewnianą konstrukcję. Ikonostas dzieli się na siedem osi oraz składa się z trzech rzędów. Poszczególne osie oddzielone zostały czarnymi słupkami o okrągłym przekroju oraz sześcioma tondami z wizerunkami aniołów i krzyżem pośrodku.
W ikonostasie mieści się troje drzwi, w centrum carskie wrota z przedstawieniami czterech ewangelistów oraz ze sceną Zwiastowania w górnym polu. Na drzwiach diakońskich przedstawiono całe postaci św. Szczepana po prawej oraz Melchizedeka po lewej. Pierwszy rząd ikon miejscowych zgodnie z tradycją przedstawia (patrząc od lewej strony) ikonę Św. Mikołaja Cudotwórcę, Hodegetrię, Chrystusa Pantokratora oraz ikonę świątynną czyli Podwyższenie Krzyża Świętego. Ikony te z obu stron otaczają całopostaciowe wizerunki świętych w kompozycji dwustrefowej: pośrodku ojców kościoła, po lewej stronie proroków
i królów, zaś po prawej apostołów. Drugi rząd ikon Nowosielski przewidział dla umiejscowienia ikon świątecznych, które zgodnie z przyjętą tradycją przedstawiać miały sceny z życia Chrystusa i Matki Bożej. W górowskim ikonostasie umieszczono jednak wyłącznie wybrane epizody z życia Chrystusa. Również liczba ikon została zmniejszona do sześć (zamiast 12). Ikony umieszczono w kolejności przypadających świąt. Patrząc od lewej strony widzimy następujące ikony: Boże Narodzenie, Chrzest w Jordanie, Przemienienie na Górze Tabor, Wjazd do Jerozolimy, Zstąpienie do otchłani oraz Wniebowstąpienie. Trzeci rząd stanowią wspomniane wizerunki archaniołów, umieszone nad kolejnymi osiami ikonostasu. Autor ikonostasu, półpostaciowe ujęcia en face zaprezentował w tondach w kolorystyce czerwieni i ciemnych brązów.
Czytając od lewej strony widnieją: Barachiel, Uriel, Sariel, Rafał, Michał oraz Gabriel. W centrum tych wizerunków, tuż nad carskimi wrotami, umieszczono ikonę Ostatniej Wieczerzy, przedstawiającą Jezusa oraz uczniów zgromadzonych dookoła stołu.
Tło namalowane zostało w szaro – niebieskiej tonacji, a architektura i stół w tonacji rozbielonego błękitu z elementami czarnymi oraz brunatnoczerwonymi.
Ikona otoczona została białą ramą o płaskim profilu. Zgodnie z tradycją ikonostas zwieńczony został dwubelkowym krzyżem ołtarzowym. Ikona ta przedstawia wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego, z wizerunkami Matki Bożej i św. Jana
w prostokątnych, niebieskich polach, będących zakończeniami ramion krzyża.
Na szczycie zaś umieszczono medalion ze sceną Zstąpienia do otchłani. Tło krzyża wypełnione zostało czerwonym kolorem. Kolorystyka całego ikonostasu jest jasna, pastelowa, tło białe z czarno- niebieskim ornamentem geometrycznym, ikony z białymi tłami, utrzymane w kolorystyce rozbielonych błękitów, żółcieni, szarości, fioletów
z czerwonymi i czarnymi akcentami barwnymi.
Iwona Daria Pasławska